O pluskwach

Jednym z najbardziej dokuczliwych pasożytów jest bez wątpienia pluskwa. Mimo powszechnie mylącej nazwy – pluskwa domowa atakuje nie tylko ludzi, ale również ssaki, ptaki a nawet gady. Te niewielkie insekty żyją w bezpośrednim otoczeniu ludzkości, najczęściej osiedlając się w naszych sypialniach. Szczególnie uciążliwe stają się wraz z nadejściem nocy, gryząc ludzi (i zwierzęta) znajdujących się w łóżku. To właśnie za sprawą sposobu żerowania pluskwy - z angielskiego żuk łóżkowy (bedbug).

Sama pluskwa jest niewielka. Jej silnie spłaszczone, owalne ciało nieznacznie zwęża się ku przodowi. Charakterystyczny jest również jej kolor – czerwonobrązowy lub brunatny.

Niewielkie rozmiary pluskiew sprawiają, że trudno je rozpoznać. Na szczęście istnieją pewne oznaki, które mogą wskazywać na to, że w Twoim domu pojawiły się te pasożyty:

• Obecność żywych pluskiew i martwych osobników, a także oskórki po wylinkach larw oraz jaja, w tym te wylęgnięte i niewylęgnięte,
• Plamy krwi – zwykle jest to krew już strawiona i wydalona przez owada. Najczęściej pojawia się na pościeli, a także wzdłuż szwów materacy oraz tych miejscach, w których ukrywają się pluskwy. Poza strawioną krwią zauważyć możesz plamy krwi, powstałe w wyniku przypadkowego rozgniecenia opitego owada.
• Specyficzny zapach gnijących malin – pojawia się szczególnie wówczas, gdy populacja owadów jest mocno rozwinięta, a także podczas intensywnej aktywności pluskiew bądź bezpośrednio po rozgnieceniu owada.

Dorosłe pluskwy dorastają do maksymalnie 5 mm, a ich maksymalna szerokość wynosi do 4 mm. Na ich głowie znajdują się duże, czarne oczy i składające się z 4 członów cienkie czułki. Ostatni czułek wydłużony jest nitkowato. Kłująco-ssący aparat gębowy doskonale dostosowany jest do przebijania skóry, w tym skóry człowieka, a także późniejszego pobierania krwi. Podczas spoczynku aparat gębowy pluskiew ułożony jest wzdłuż ciała i skryty w zagłębieniu po stronie brzusznej.

Samice pluskiew składają jaja trzy razy w ciągu roku (w marcu, maju i czerwcu), w ilości kilkudziesięciu sztuk, co łącznie podczas jednego sezonu może dać nawet do 500 jaj. Przy sprzyjających warunkach, tj. w temperaturze pokojowej, pluskwy rozwijają się od jaja do osobnika dojrzałego w okresie od 1 do 2 miesięcy.

Zwykle pluskwy żerują co kilka dni, jednak wysokie temperatury mogą pobudzić owady do intensywnego żerowania.

Pluskwy to szczególnie wytrzymałe owady, bez pożywienia są w stanie przetrwać nawet do kilku miesięcy, a w przypadku długotrwałego braku dostępu do żywiciela zapadają w stan hibernacji, co pozwala im przetrwać bez odżywiania się, nawet do 2 lat.

Larwy pluskiew są mniej odporne. Bez żywiciela mogą przetrwać maksymalnie 150 dni. W tym czasie ich dalszy rozwój ulega zahamowaniu. Młoda larwa zaczyna żerować już kilka godzin po wylęgnięciu się. Opita krwią zmienia kolor na czerwony, by wraz z postępem procesów trawiennych zmienić zabarwienie na brunatne.

Samice i samce pluskiew różnią się wyglądem. Ciało tych pierwszych jest większe i bardziej zaokrąglone. Niedługo po zapłodnieniu samice składają niewielkie biało-perłowe jaja. Zwykle znaleźć je można w trudnodostępnych miejscach, przyklejone do podłoża klejącą wydzieliną, co znacząco utrudnia ich usunięcie.

Światło działa na pluskwy drażniąco, dlatego unikają go, przebywając w ciągu dnia w ukryciu. Żerować zaczynają w nocy, napadając na człowieka podczas snu. Podczas żerowania przebijają skórę w najdelikatniejszych miejscach, pobierając krew bezpośrednio z naczyń włosowatych. W celu usprawnienia przepływu krwi i ułatwienia jej pobierania, pluskwy podczas ukłucia wprowadzają antykoagulant – substancję rozrzedzającą krew. Substancja ta nie tylko ułatwia żerowanie, ale dodatkowo stanowi swego rodzaju znieczulenie miejscowe, zapobiegając przebudzeniu się żywiciela.

Każdej nocy żerująca pluskwa wkłuwa się kilkakrotnie, pijąc krew przez 1 do 15 minut, pobierając ilość krwi, znacząco przewyższającą ciężar pasożyta. Co ciekawe, samice zwykle pobierają więcej krwi i żerują częściej niż samce. Wynika to bezpośrednio z potrzeb związanych z koniecznością częstego składania dużych ilości jaj.

Ukąszenia pluskiew zwykle nie są bolesne, ale mogą swędzieć i niekiedy wywoływać nieznaczne pieczenie. Aby złagodzić dolegliwości, zaleca się wstrzymanie od drapania, a także stosowanie miejscowo, preparatów o działaniu łagodzącym – w tym wyciągów z aloesu. U osób, u których występuje alergia na ukąszenia pluskiew, oznaki mogą być zupełnie inne. Wówczas na ciele pojawić się może niewielkie zaczerwienienie, które zwykle szybko znika.

Walka z pluskwami jest trudnym i czasochłonnym zabiegiem, którego nie da się skutecznie przeprowadzić domowymi sposobami. Właśnie dlatego, w przypadku ich wykrycia tak ważne jest skorzystanie z pomocy sprawdzonych specjalistów. Tylko profesjonalna firma świadcząca usługi DDD pozwoli na skuteczne pozbycie się tych uciążliwych insektów, niezależnie od stadium rozwoju i nasilenia inwazji.

Skuteczne zwalczanie, wymrażanie, odpluskwianie i likwidacja pluskiew - Warszawa i okolice. Razem z nami szybko pozbędziesz się uciążliwych pasożytów.